เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีทางกลับ
คุณวิชัย สร้างคุณความดีไว้มากมายก่ายกองอย่างมากให้กับสังคมไทย โดยเฉพาะ “แวดวงกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อระดับโลก ด้วยการเป็นเจ้าของสโมสรบอล เลสเตอร์ สิตี้ บนเกาะอังกฤษ
เขาใช้เวลาเพียงแค่ 6 ปีแค่นั้น สร้างสิ่งที่ (ยิ่งกว่า) อัศจรรย์ สำหรับเพื่อการพาทีม “หมาจิ้งจอกประเทศไทย” ได้แชมป์พรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ที่สุด
ผมมิได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แต่ว่ารู้สึกสรรเสริญท่านที่เป็น “คนมั่งคั่งใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักตอบแทนคุณแผ่นดินภูมิลำเนาในทุกแบบอย่าง เท่าที่สมรรถนะของตนเองพึงจะทำได้
เวลาที่คุณวิชัยไปซื้อกลุ่มเลสเตอร์ใหม่ๆบอกตามตรงว่าผมรู้สึกเฉยๆมิได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย เนื่องจากว่ามองดูเพียงว่าเป็น “ของเด็กเล่นคนร่ำรวย” ที่มิได้มีสาระ กับประเทศชาติสักเท่าใดนัก
โดยเฉพาะกับแวดวง “บอลไทย” ที่ยังดูไม่ออกว่า จะได้คุณูคุณประโยชน์ที่ตรงไหน
จนกระทั่งกลุ่ม “หมาจิ้งจอกประเทศไทย” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี กระทั่งทำให้ผู้คนทั่วทั้งโลกต้องหันมาจุดโฟกัสที่ “ชาวไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยเหยียดหยามพวกเรา เปลี่ยนมาเป็นค้อมเคารพด้วยความเต็มใจ “สารภาพ”
ซึ่งถัดมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดแผนการ “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเด็กไทย ให้ไปฝึกหัดวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวผ่านปีที่อังกฤษ กันอย่างเอาจริงเอาจัง นั่นแหละ ผมถึงได้พอเข้าใจถึงแผนการอันสุขุม ของท่านประธานวิชัย ที่ปรารถนาสร้างฐานให้นักเตะไทย ได้มีวิถีทางไปค้าลำแข้งในยุโรป
ต้องกล่าวว่า ในอังกฤษบางครั้งก็อาจจะยังเกิดเรื่อง ที่ยากเย็นแสนเข็ญสำหรับนักเตะชาติพวกเรา โดยเหตุนั้นเจ้าสัวคิงเพาเวอร์ ก็เลยเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเข้าครอบครองกลุ่มโอเอช ลูเวิน
รวมทั้งเป็น “เจ้าโคนง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” กลุ่มชาติไทย ที่ได้รับช่องทางให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งต่อไปก็มั่นใจว่า จะมีลำแข้งไทยรายอื่นๆได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านวิถีทางนี้กันอีก เนื่องจากว่าตัวท่านเอง ต้องการจะเห็นนักเตะไทย ได้ไปค้าลำแข้งที่ยุโรปกันเป็นจำนวนมาก
ลักษณะเดียวกันกับที่นักเตะประเทศญี่ปุ่น เกาหลี ได้ทำให้ดูกันมาแล้ว
โดยจุดหมายแห่งฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็คงจะเหมือนชาวไทยทั่วประเทศ ป้อมปราการจิตใจว่ายิ่งมีลำแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่รุ่งโรจน์แล้วมากแค่ไหน
ช่องทางที่ “กลุ่มชาติไทยจะไปบอลโลก” ก็ย่อมมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆแค่นั้น
น่าเสียดายอย่างมากครับ คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แต่ว่าไม่มีช่องทางได้เห็นดอกผลของมัน
ต่อแต่นี้ไป ก็คงจะเป็นหน้าที่ของผู้สืบสกุลอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่ต้องสืบทอดจิตวิญญาณ และความตั้งใจของผู้เป็นพ่อให้สมบูรณ์แบบต่อไป…
R.I.P. ด้วยหัวใจ…ครับเจ้าสัว.
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยบอลโลก” ชิ้นนี้ ตีพิมพ์ลงในหน้าข่าวสารกราวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ตั้งแต่วันที่ 31 ตุลาคม 2561 หรือเมื่อเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสโมสรอันเป็นที่รักของสาวก “หมาจิ้งจอกประเทศไทย” เลสเตอร์ สิตี้
และเป็นอันมากจิตใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” คนที่จะสืบทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่บิดาได้สร้างไว้ให้ดำรงอยู่ชั่วนิรันดร
ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ยกถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ก่อนหน้าที่ผ่านมา ด้วยประกายตาแวววับ
จับจ้องไปบนอัฒจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของป๋าวิชัยมองดูอยู่
เป็นโมเมนต์ชื่นชอบ.. ที่ไม่อยากคำพรรณนา
อะไรก็ตามกับการบรรลุผลอันยิ่งใหญ่ ของกลุ่มบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นชาวไทย
แต่ว่าสามารถทำให้ฝรั่งมังค่า ต้องยอมชูหัวใจให้โดยดุษณี
ถึงปัจจุบันนี้ขอเปลี่ยนจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ผู้สืบสกุลชายหนุ่มเครือญาติ “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตเคารพ..อย่างแท้จริง.
