เริ่มจากตัวเอกของเรื่องก็คือแม่หญิงดวงแก้ว แล้วก็ หมวดโอปอ
น้ำตาลแสดงให้เห็นว่าตัวละครสองคนนี้ “เป็นคนละคนอย่างชัดเจน”
คือเชื่อเลยว่านี่ล่ะคือโอปอแล้วก็นั่นคือดวงแก้ว
พิจะขณา คุณ “เหน็ด” แต้ๆหนา
ถัดมาพ่อหมอแห่งอโยธยา แรกๆก็บางทีอาจขัดหูขัดตาที่จังหวะจะโคนยืดยาด
แต่พอลองติดตามดูแล้วก็จะพบว่านี่คือ “หลวงโอสถวรเวช” จริงๆไม่ใช่เพื่อน-คณิณ
แล้วก็ยิ่งพบรอยยิ้มตรงไปตรงมาตามแบบฉบับชาวกรุงศรี ก็ยิ่งตอกย้ำว่า “นี่มันไม่ใช่การแสดง” แต่คือคนที่มีตัวตนจริงๆ
ส่วนดารานำชายอีกคนอย่างกระทิง แรกๆก็ขัดหูขัดตาด้วยเหตุว่ายังมองไม่ค่อยเนียนเท่าไร
แต่บทบู๊ทำให้เชื่อว่า “นี่แหละคือตำรวจ” แล้วก็ยิ่งมองยิ่งมีเสน่ห์บวกกับรอยยิ้มที่อุตสาหะจะแอ๊วดวงแก้วทุกเมื่อ
แต่ดูท่าจะเป็นคนขี้ร้อนมองเห็นเหงื่อไหลไคลย้อยทุกซีนเลยเสื้อผ้าเปียกหมด -___-
เราชอบซีนบู๊ทุกซีน มันเท่มาก สวยมากมาย แล้วก็เยี่ยมมาก
พี่หมอแล้วก็โอปอทำได้ดีจนถึงบางทีอาจกลายเป็นมาตรฐานซีนบู๊ของช่องไปเลยก็ได้
ด้วยเหตุว่าเหมือนกับดูหนังใหญ่เลย แล้วก็ทำให้เชื่อว่านั่นแหละคือตัวละครในความเป็นจริงๆที่หลุดออกมาจากโลกนิยาย
สรุปก็คือหัวข้อนี้ทำให้เราเชื่อว่ามันไม่ใช่การแสดง
ด้วยเหตุว่าทั้งลักษณะท่าทาง น้ำเสียง ท่าที แล้วก็ความละเอียดของบทละคร ที่มีที่ติน้อยมาก จนถึงไม่ได้อยากต้องการจะจับผิดอะไร
ขอชื่นชมผู้แสดงแล้วก็ทีมงานมากมายจริงๆที่รังสฤษฏ์ละคร “โคตะระดี” แบบนี้มาให้พวกเราหลงเพ้อละเมอหาแต่ตัวละครกันไม่เว้นแต่ละวัน
