การไปย้อนกลับไปดูหนังเก่าๆ ที่หอภาพยนตร์เป็นประสบการณ์ที่หาจากที่อื่นไม่ได้อีกแล้ว ต้องที่นี่เลยเท่านั้น เพราะจะทำให้คุณคิดถึงช่วงเวลาอันมีความสุขเหล่านั้นขึ้นมาอีกว่าแล้วมาดูกันเลย
1.Myself ขอให้รักจงเจริญ (2007)
เป็นภาพยนตร์ไทยที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2550 ผลงานกำกับชิ้นแรกของ ดงษ์พัฒน์ วชิรบรรต้อง แสดงนำโดย อนันดา เอเวอริงหมูแฮม เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของเกย์หนุ่ม นักแสดงคาบาเร่โชว์ ที่สูญเสียความจำ กับครีเอทีฟสาวบริษัทออร์แกไนเซอร์
สิ่งที่โดดเด่นที่สุดในหนังประเด็นนี้ คือการนำเสนอตัวละคร แทน กับ คุณอุ้ม ซึ่งเป็น character ที่มีเสน่ห์รวมทั้งน่าจดจำมากมาย จำได้ว่าในขณะที่ดูครั้งแรกในโรงเนี่ยผมหลงเสน่ห์ผู้แสดงคุณอุ้มมากมาย นี่คือผู้แสดงที่จับจำเป็นต้องได้ ไม่สวยจนเกินความจำเป็น ทำงานเก่ง แต่ว่าขาดความมั่นใจและเชื่อมั่นในตนเองนิดๆรั่วๆหน่อย รวมทั้งมีความเป็นผู้หญิงๆมากมายๆกับแทน ผู้แสดงที่หากแม้กายจะเป็นชาย แต่ว่าไม่มี skill ความเป็นชายเลย ซ่อมแซมไฟมิได้ ชกไม่เก่ง ขับร้องก็ห่วย แต่ว่าเค้าจะอยู่ด้านข้างคุณอุ้มเสมอในตอนที่คุณมีปัญหา กับประโยคง่ายๆที่แทนชอบบอกอย่าง “คุณอุ้มเก่งจัง ผมอาจทำไมได้”
2.February กุมภาพันธ์ (2003)
เมื่อ “แก้วตา” ได้รับรู้ถึงกำหนดวันตายของตนเอง คุณตัดสินใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพียงสี่เดือนบินไปนิวยอร์ก เพื่อลืมข้อเท็จจริงอันแสนเจ็บทั้งหลายที่เมืองไทย แต่ว่าที่นิวยอร์กคุณกลับประสบอุบัติเหตุตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง เมื่อรู้สึกตัวขึ้นมาคุณกลับจำอะไรมิได้แม้แต่ชื่อของตนเอง ท่ามกลางบรรยากาศที่ผิดตา กลางเมืองอันแปลกแยกรวมทั้งสับสน ในซอกหลืบของความมืดมนแห่งมหานครนิวยอร์ก ตรงนั้นคุณได้พบกับชายลึกลับ ที่คุณไม่รู้จักเลยว่าเขาเป็นผู้ใด ทำงานอะไร รู้เพียงแต่ว่า เขาเป็นคนๆเดียวที่คอยดูแลคุณตลอดมา ในตอนที่ผ่านไปทุกๆวัน แม้จะทำให้บาดแผลของคุณดียิ่งขึ้น แต่ว่านั่นก็ไม่สำคัญ เท่ากับความรู้สึกที่คุณได้รับจากเขา ความรู้สึกที่ดังได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกรอบ แต่ว่าความรักจะสำคัญอย่างไร ถ้าหากคุณได้รับรู้ว่า ระยะเวลาอันแสนสุขนี้ มีเวลาถึงแค่เพียง เดือนกุมภาพันธ์ เท่านั้น
3. The Possible เก๋า..เก๋า (2006)
ภาพยนตร์ไทยสำหรับในการกำกับของบอล-วิทยา ทองคำอยู่ยง หนึ่งในทีมผู้กำกับ ‘แฟนฉัน’ ที่ปล่อยให้เพื่อนๆร่วมก๊วนออกไปสร้างที่ทางรวมทั้งผลงานมานักต่อนักนี้ เป็นเรื่องราวของวงดนตรีสตริงคอมโบมีชื่อแห่งสมัยอย่าง Possible ที่มีสมาชิกระดับคิวทองคำอย่าง ต๋อย นักร้องนำ (แสดงนำโดยโจอี้ บอย นักร้องฮิพฮอพระดับตำนาน) , โบ้ มือกีตาร์ (แสดงโดยพี่โป้ โยคีเพลย์บอย อีกผู้ที่ผมชื่นชอบ) , สอง เบบี้ มือเบส (โดยพี่สอง มือเบสสุดแนวกระจายของวงพาราด็อกซ์), เบ๊ คนตีกลองน้องเล็ก (แสดงโดยโบ โอโซน นักจัดรายการวิทยุคลื่น EFM), น็อต คีย์บอร์ดเทวดา (แสดงนำโดยน็อต เพื่อนสนิทของโจอี้บอย) รวมทั้งเหล่าสมาชิกนักเป่าอีกสามคน พวกเขาเป็นวงที่โด่งดังมีชื่อเสียง แฟนๆต่างหลงใหลกันถึงขนาดไปรอเพื่อรับฟังกันตั้งแต่ก่อนเวลา แต่ว่าเช่นเดียวกับวงดนตรีที่โด่งดัง ความหยิ่งเย่อหยิ่งรวมทั้งความคะนองตัวเองทำให้พวกเขามีความประพฤติที่เละเทะใช่ที่ อีกทั้งเมาสุราขณะแสดง ไม่สนใจความรู้สึกแฟนเพลง แถมไปเบ่งเกทับกับวงรุ่นน้องตามหลังอย่าง The Impossible แบบไม่ให้ผุดให้กำเนิด แน่ล่ะ พวกเขาก็มิได้รู้สึกรู้สาอะไรสักเท่าใดนัก ด้วยสำคัญตัวเองว่ายังอาจโด่งดังรวมทั้งเป็นที่นิยม โดยเหตุนี้จะทำ คิด หรือบอกอะไร ก็มิได้ส่งผลสำเร็จเสียกับตัวเองกันสักมากน้อยเท่าไหร่
